Αιτίες και Στάδια της εξωσωματικής γονιμοποίησης

Όταν δεν καρποφορεί, η προσπάθεια για την απόκτηση παιδιού γίνεται πηγή μεγάλου άγχους για το ζευγάρι. Πολύ περισσότερο όταν προκύπτει ανάγκη της εξωσωματικής γονιμοποίησης. Πόσο απλή είναι μια προσπάθεια εξωσωματικής και ποια είναι η προετοιμασία που πρέπει να γίνει, ώστε να έχει σημαντικά ποσοστά επιτυχίας; Σχετικά με τα ποσοστά επιτυχίας στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, έχουμε γράψει αναλυτικά.

Αιτίες και στάδια εξωσωματικής γονιμοποίησης. Ένα ζευγάρι υπογόνιμο δε σημαίνει απαραίτητα ότι πρέπει να υποβληθεί σε εξωσωματική γονιμοποίηση. Η σωστή διερεύνηση είναι εκείνη που θα καθορίσει το ανάλογο πλάνο θεραπείας. Μπορείτε να μάθετε περισσότερα από το άρθρο μας “Μύθοι και αλήθειες της εξωσωματικής γονιμοποίησης” και από εδώ.

Στο άκουσμα από τον γιατρό ότι το ζευγάρι χρειάζεται να υποβληθεί σε προσπάθεια εξωσωματικής γονιμοποίησης, επικρατεί αρχικά πανικός, απογοήτευση και άγχος. Απογοήτευση διότι απέτυχε να ‘συλλάβει’ ένα παιδί µε φυσικό τρόπο και άγχος, για την έκβαση της ίδιας της προσπάθειας εξωσωματικής και τυχόν αποτυχίας.

Μέλημα του γιατρού είναι να εμφυσήσει στο ζευγάρι την ηρεμία που χρειάζεται για να ανταπεξέλθει στην προσπάθεια αυτή. Αυτό επιτυγχάνεται πρώτα απ’ όλα εξηγώντας τους τα βήματα που πρέπει να γίνουν προς τη λύση του προβλήματός τους.
Έτσι, το ζευγάρι αισθάνεται και καταλαβαίνει για ποιον λόγο γίνεται κάθε ιατρική πράξη, κάθε εξέταση και τι προσφέρει καθεμία στον στόχο τον οποίο έχουν θέσει, που δεν είναι τίποτα άλλο από ένα γερό μωράκι.

Υπογόνιμο χαρακτηρίζεται ένα ζευγάρι, όταν προσπαθεί να τεκνοποιήσει πλέον του έτους µε ελεύθερες επαφές χωρίς επιτυχία.

Αυτό από µόνο του ως ορισμός αυτόματα θα πρέπει να απαλλάσσει πολλά ζευγάρια από σπασμωδικές κινήσεις πανικού που προέρχονται συνήθως από προσωπικές παραστάσεις και βιώματα, αλλά και από την επιρροή του στενού οικογενειακού περιβάλλοντος.

Χωρίς καθυστέρηση, αλλά και χωρίς πανικό, θα πρέπει να ξεκινήσει η διερεύνηση της αιτίας της υπογονιµότητας. Τα προβλήματα της γονιμότητας δεν οδηγούν απαραίτητα σε εξωσωματική γονιμοποίηση. Το ανάλογο πλάνο θεραπείας καθορίζεται μετά τη διερεύνηση των αιτιών.

Διερεύνηση υπογόνιµου ζευγαριού

  • Κλινική εξέταση της γυναίκας.

  • Λεπτοµερές κολπικό υπερηχογράφηµα µήτρας – ωοθηκών.

  • Υστεροσαλπιγγογραφία

  • Καλλιέργεια κολπικού εκκρίµατος.

  • Σπερµοδιάγραµµα – Καλλιέργεια σπέρµατος.

Πιθανά ευρήµατα

  • Μήτρα: Ενδοµήτριοι πολύποδες, ινοµυώµατα, διαφράγµατα, δίκερος, µονόκερος µήτρα.

  • Ωοθήκες: Κύστεις, ενδοµητρίωση.

  • Σάλπιγγες: Υδροσάλπιγγες, πυοσάλπιγγες, φίµωση σαλπίγγων, συµφύσεις.

  • Σπέρμα: Ολιγοασθενοσπερµία, τερατοσπερµία, αζωοσπερµία.

Εύκολα καταλαβαίνουµε ότι, από τα ευρήµατα που θα προκύψουν, µια σειρά δυνητικοί παράγοντες υπογονιµότητας µπορούν να αντιµετωπιστούν άµεσα λύνοντας και το πρόβληµα της υπογονιµότητας σε πρώτο βαθµό. Αυτό µπορεί να γίνει είτε µε λαπαροσκοπική είτε µε υστεροσκοπική χειρουργική.

Η σωστή λοιπόν αντιμετώπιση του ζευγαριού, είτε οδηγηθεί τελικά σε προσπάθεια εξωσωματικής είτε όχι, δημιουργεί τις κατάλληλες συνθήκες, ώστε να υπάρξει σημαντικό ποσοστό επιτυχίας.

Τα ποσοστά επιτυχίας στη χώρα µας συνήθως κυµαίνονται από 25% έως 45%.

Τι πρέπει να γνωρίζει το ζευγάρι ξεκινώντας µια προσπάθεια εξωσωµατικής γονιµοποίησης;

  • Τα φάρµακα που χορηγούνται στη γυναίκα είναι ως επί το πλείστον ενέσιµα για υποδόρια χρήση. Έτσι, η γυναίκα µπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί. Σχετικά με τα φάρμακα και την επιτροπή του ΕΟΠΥΥ μπορείτε να ενημερωθείτε αναλυτικά από εδώ.

  • Η θεραπεία δεν ‘απενεργοποιεί’ το ζευγάρι. Στόχος είναι να µη βγαίνει καθόλου έξω από τους βιορυθμούς και την καθημερινότητά του. Το ζευγάρι µπορεί να έχει επαφές, η γυναίκα που υποβάλλεται σε θεραπεία μπορεί να γυμνάζεται, να διασκεδάζει, να χαλαρώνει, τουλάχιστον μέχρι το τελευταίο στάδιο της προσπάθειας και συγκεκριμένα το στάδιο της εµβρυοµεταφοράς.

Τα στάδια µιας προσπάθειας εξωσωµατικής γονιμοποίησης:

  • Πρόκληση ωορρηξίας

  • Ωοληψία

  • Καλλιέργεια εµβρύων

  • Εµβρυοµεταφορά

Μια ολοκληρωµένη προσπάθεια εξωσωµατικής γονιµοποίησης ανάλογα µε το πρωτόκολλο θεραπείας διαρκεί από 14 έως 27 ηµέρες.

Η παρακολούθηση της ωορρηξίας γίνεται µε 2 – 3 κολπικά υπερηχογραφήµατα.

Η ωοληψία γίνεται διακολπικά µε τη βοήθεια ήπιας µέθης και όχι βαριάς γενικής αναισθησίας, όπως πολλοί νοµίζουν. Πρόκειται για µια απλή διαδικασία στα χέρια εξειδικευµένων ιατρών.

Η εµβρυοµεταφορά είναι η πράξη που ολοκληρώνει μια προσπάθεια εξωσωματικής γονιμοποίησης. Πραγματοποιείται µε τοποθέτηση των εμβρύων στην κοιλότητα της μήτρας µε ένα λεπτό εύκαμπτο καθετήρα που δεν ταλαιπωρεί τη γυναίκα, γι’ αυτό γίνεται χωρίς νάρκωση και χωρίς ιδιαίτερη προετοιμασία.

Συνοψίζοντας, στόχος μέσα από αυτό το άρθρο είναι να δώσουμε ένα μήνυμα αισιοδοξίας στα ζευγάρια που σκέφτονται να υποβληθούν σε προγράμματα υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Εξηγώντας πόσο απλή είναι μια προσπάθεια εξωσωματικής, αλλά ταυτόχρονα τονίζοντας την προετοιμασία που πρέπει να γίνει, ώστε να έχει σημαντικά ποσοστά επιτυχίας.
Να είστε όλες και όλοι βέβαιοι ότι τελικά µε επιμονή και υπομονή ο πολυπόθητος στόχος θα επιτευχθεί: ένα μωράκι!

Γραφείτε στο newsletter της Gyn Care IVF και λάβετε πρώτοι τα νέα και τα χρήσιμα άρθρα μας.

Δείτε επίσης αναλυτικά στο επιστημονικό άρθρο για την εξωσωματική γονιμοποίηση όλα όσα θέλετε να μάθετε

Share This Story:

Σχετικά  άρθρα